Η λεϊσμανίωση ή cala azar, είναι μια παρασιτική νόσος, η οποία οφείλεται στο παράσιτο Leishmania infantum. Επηρεάζει τους σκύλους και σε πολύ μικρότερο βαθμό, έως καθόλου, τις γάτες. Το παράσιτο μεταδίδεται από το τσίμπημα των μολυσμένων σκνιπών και δεν μπορεί να μεταδοθεί, ούτε από σκύλο σε σκύλο, ούτε από σκύλο σε άνθρωπο. Η Leishmania, παρασιτεί στα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος, τα οποία και καταστρέφει κατά τον πολλαπλασιασμό της, με πολύ σοβαρές συνέπειες για τον οργανισμό. Όπως γίνεται αντιληπτό, ζώα που διαμένουν ή παραθερίζουν σε περιοχές, με μεγάλο φόρτο κουνουπιών - σκνιπών (όπως είναι και η Νέα Σμύρνη ή π.χ η Αίγινα ή η Σαλαμίνα), χρίζουν ιδιαίτερης προσοχής, για τη νόσο αυτή.
Συμπτώματα: Δυστυχώς, η λεϊσμανίωση, δεν έχει κάποια χαρακτηριστικά συμπτώματα. Μπορεί να εμφανιστεί με μια ευρεία γκάμα κλινικών συμπτωμάτων, όπως: ανορεξία, αδιαθεσία, ξηροδερμία, επίσταξη (ρινική αιμορραγία), ονυχογρύπωση, περιοφθάλμια αλωπεκία (απώλεια του τριχώματος γύρω από τα μάτια) και άλλα.
Διάγνωση: Η τελική διάγνωση της νόσου, μπορεί να γίνει μόνο με ειδικό ορολογικό τεστ.
Θεραπεία: Η θεραπεία της νόσου, βασίζεται σε ειδική λεϊσμανιοκτόνο και λεϊσμανιοστατική αγωγή. Η επιτυχία της, εξαρτάται από το στάδιο της νόσου, κατά το οποίο το ζώο προσκομίζεται στο κτηνιατρείο, καθώς και από την κατάσταση των νεφρών του.
Πρόληψη: Σε ασθένειες όπως η λεϊσμανίωση, η πρόληψη, είναι πιο σημαντική, ακόμα και από την θεραπεία. Το σημαντικότερο κομμάτι της πρόληψης, αποτελεί το εμβόλιο, το οποίο εφαρμόζεται στη χώρα μας εδώ και 5 χρόνια, με αρκετά καλά αποτελέσματα. Παράλληλα όμως με το εμβόλιο, μεγάλη σημασία έχει η χρήση αμπουλών τελευταίας γενιάς, οι οποίες προστατεύουν και από την σκνίπα, η χρήση παρασιτοαπωθητικών κολάρων, τα οποία περιέχουν δελταμεθρύνη, καθώς και ψέκασμα της ράχης του ζώου με spray σιτρονέλας μετά τις 7 το απόγευμα.