Η παρβοεντερίτιδα είναι μια πολύ σοβαρή ιική ασθένεια του γαστρεντερικού συστήματος των νεαρών σκύλων. Ο ιός πρακτικά, επιτίθεται στα κύτταρα του εντέρου, προκαλώντας έμετο και έντονη διάρροια. Επίσης, καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα των σκύλων και προκαλεί σημαντικότατη μείωση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων που κυκλοφορούν στο αίμα.
Η διαχείριση της παρβοεντερίτιδας περιλαμβάνει κυρίως την χορήγηση υγρών, καθώς και άλλα υποστηρικτικά μέτρα.
Τι είναι ο παρβοϊός;
Ο παρβοϊός είναι ένας μικρός σε μέγεθος ιός, ο οποίος προσβάλλει νεαρά σε ηλικία σκυλιά και έχει στόχο κυρίως το έντερο τους. Καταστρέφει τα κύτταρα τα οποία σχηματίζουν τον εντερικό αυλό, προκαλώντας έμετο και πολύ έντονη διάρροια, η οποία συχνά μπορεί να είναι ακόμα και αιματηρή. Οι μολυσμένοι σκύλοι αποβάλλουν με τα κόπρανα τους μεγάλο αριθμό ιικών σωματιδίων και έτσι ο ιός μπορεί να προσβάλλει άλλα κουτάβια, ειδικά αν δεν έχουν εμβολιαστεί, ή αν δεν έχουν ολοκληρώσει πλήρως τον εμβολιασμό τους.
Ποια είναι τα συμπτώματα της παρβοεντερίτιδας;
Οι σκύλοι που μολύνθηκαν, συνήθως παρουσιάζουν συμπτώματα 4 – 7 μέρες, μετά την έκθεση τους στον ιό. Η λοίμωξη προκαλείται συνήθως από την κατανάλωση μολυσμένων προϊόντων (κυρίως απεκκρίσεων ήδη μολυσμένων σκύλων). Τα αρχικά συμπτώματα της ασθένειας περιλαμβάνουν, νωθρότητα, ανορεξία και έμετο. Όσο η νόσος εξελίσσεται, προκαλεί αφυδάτωση, διάρροια και λήθαργο. Δυστυχώς πολλά μολυσμένα σκυλιά, μπορεί ακόμα και να καταλήξουν, είτε εξαιτίας του shock που προκαλεί η αφυδάτωση, είτε εξαιτίας δευτερογενών βακτηριακών μολύνσεων.
Πώς θα καταλάβει ο κτηνίατρος τι συμβαίνει με τον σκύλο μου;
Τα συμπτώματα που περιγράψαμε παραπάνω, το εμβολιακό ιστορικό του σκύλου σας, καθώς και τα ευρήματα από την κλινική εξέταση είναι τα κυριότερα στοιχεία, που θα κάνουν τον κτηνίατρο σας να υποπτευθεί, ότι το σκυλί σας μπορεί να πάσχει από παρβοεντερίτιδα. Οι εξετάσεις αίματος είναι πολύ πιθανό να δείξουν έντονη μείωση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων, ενώ η διάγνωση θα επιβεβαιωθεί με ειδική εξέταση, η οποία ανιχνεύει την παρουσία του ιού στα κόπρανα.
Οι εξετάσεις αίματος, οι οποίες μας δείχνουν το επίπεδο των αντισωμάτων έναντι του ιού, δεν μας είναι ιδιαίτερα χρήσιμες, καθώς τις περισσότερες φορές το αποτέλεσμα αργεί αρκετά να βγει.
Υπάρχει θεραπεία για την παρβοεντερίτιδα;
Δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα κάποια άμεση θεραπεία εναντίον του ιού. Η θεραπεία που υπάρχει είναι «υποστηρικτική» και συνίσταται στην ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και ηλεκτρολυτών, προκειμένου να αντισταθμιστεί η αφυδάτωση και να αντιμετωπιστεί η γενικότερη απώλεια υγρών εξαιτίας της διάρροιας, των εμέτων και της άρνησης προς το νερό κατά την διάρκεια της ασθένειας. Επιπλέον στους σκύλους χορηγούνται αντιεμετικά, γαστροπροστατευτικά αλλά και αντιβιοτικά, έτσι ώστε να αποφύγουμε τις δευτερεύουσες βακτηριακές λοιμώξεις του εντέρου.
Θα γίνει καλά ο σκύλος μου;
Αν η ασθένεια διαγνωσθεί σε πρώιμα στάδια (πριν εκδηλωθούν έντονα συμπτώματα) και χορηγηθεί η κατάλληλη θεραπεία, τότε ο σκύλος σας είναι πολύ πιθανό να γίνει καλά. Παρ’ όλα αυτά μερικά σκυλιά δυστυχώς δεν τα καταφέρνουν, ακόμα και αν διαγνωστούν εγκαίρως και λάβουν την θεραπεία που πρέπει. Η ασθένεια συνήθως είναι αρκετά πιο σοβαρή στα νεαρά κουτάβια, και ειδικά σε αυτά που δεν έχουν εμβολιαστεί, ή δεν έχουν ολοκληρώσει ακόμα την σειρά των εμβολίων τους.
Πώς μπορώ να προστατέψω τον σκύλο μου από την παρβοεντερίτιδα;
Είναι ζωτικής σημασίας να εμβολιαστεί ο σκύλος σας, σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου που τον παρακολουθεί. Τα κουτάβια τα οποία γεννιούνται από εμβολιασμένες μητέρες, συνήθως έχουν αντισώματα από αυτές (μητρικά αντισώματα), τα οποία και τα προστατεύουν εναντίον του ιού τις πρώτες βδομάδες της ζωής τους. Τα κουτάβια κινδυνεύουν, όταν τα επίπεδα των μητρικών αντισωμάτων αρχίζουν να μειώνονται στο αίμα τους και τότε είναι που πρέπει να αρχίσουν τον εμβολιασμό τους. Προκειμένου να προστατευθεί επαρκώς ο σκύλος μας, το πιθανότερο είναι πως ο εμβολιασμός αυτός θα πρέπει να επαναληφθεί. Επιπλέον για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, είναι πολύ σημαντικό τα θηλυκά σκυλιά, τα οποία προορίζονται για μητέρες, να είναι πλήρως εμβολιασμένα, πριν μπουν στην διαδικασία της κύησης.
Για να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού, θα πρέπει τα άρρωστα κουτάβια να απομονώνονται από άλλα σκυλιά και τα κλουβιά ή οι χώροι διαμονής τους να καθαρίζονται και να απολυμαίνονται συχνά. Τα κουτάβια που δεν έχουν ολοκληρώσει ακόμα το εμβολιακό τους πρόγραμμα, θα πρέπει να αποφεύγουν την έκθεση σε άρρωστα ή ύποπτα ζώα για παρβοϊό, καθώς και στο περιβάλλον τους.
Comments